Irunabar, Irungo bertsoaren bilgunea

1.-
Maitatzen duenetik
bizitza erraza,
beregandik urruti
du ekaitzen basa.
Zeru urdinen pean
onduz bere kasa
bere gordelekua
den pospolo-kaxa,
bertan jarrita lasai
hartzen du arnasa;
eternitatea nahi
luke hala pasa.
Bertan jarrita lasai
hartzen du arnasa,
baina gaur munduak du
bestelako traza.

2.-
Txorrotxio urrunak
beraren belarri-
ertzak kilimatzean
zutitu da, larri.
Liskarren etorrera
zaio kezkagarri;
baretu nahi lituzke,
ordena ezarri.
Bistakoa da, nahiz hark
ez duen igarri,
gaixoak ezingo du
inor erakarri,
bistakoa da, nahiz hark
ez duen igarri:
erdian jartzekotan,
hobe da ez jarri.

3.-
Pospoloak saltoka
batetik bestera,
lehen urdin zen zerua
gaur erdi-more da.
Sei suzko txori hegan
tximisten aldera,
zinez hasi ote da
denaren gainbehera.
Deforma ez dakion
bere ikuskera
alde egin behar du
lehengora, atzera,
deforma ez dakion
bere ikuskera,
bere kaxa barruko
itzalen artera.

4.-
Begiak zabaltzean,
ez bere kaltean,
Tximista da nagusi
tximisten partean.
Dena dago berriro
betiko bakean;
hala ere, bera ez
lehengo aldartean.
Ikusten zaio buru
inguruko kean:
ezin du lehengoratu
munduaz batean;
ikusten zaio buru
inguruko kean
sua piztu zaiola
belarri artean.