Irunabar, Irungo bertsoaren bilgunea

1)
Atzean utzi neure herria,
iturri eta mezkita,
eta Bilbora etorri nintzen,
dena izan da epika. (bis)
Orduz geroztik zenbat borroka
eta zenbat kalapita!
Zentro batera ekarri naute,
denak ditut ausikika.
Ihes egingo dut, tita!
Igual gehiago sufrituko dut,
baina neuk erabakita. (bis)

2)
Lagun guztiei aipatu diet,
dira planaren lekuko;
ordea planto egin didate,
ez baitira ausartuko. (bis)
Kartzela puta hau utziko dut
gaua iritsi orduko,
izarrak eta iluntasuna
izango ditut gertuko.
Ez diot egingo uko!
Poliziari deituta ere,
ez naute harrapatuko. (bis)

3)
Dirudienez deitu dituzte,
eta ehizara atera;
ederki asko betetzen dute
eskatzen zaien papera. (bis)
Indar betean alde egin dut
korrika sasi artera.
Haien arnasa senti dezaket
neurearekin batera.
Eskuak ditut artega,
baina alferrik galdu dute ni
atxilotzeko aukera.

4)
Geroztik modu horretan nabil,
eskapo eta eskapo;
emoziorik bizi honetan
ez zait sekula faltako! (bis)
Nolanahi ere, emaitza ez da
guztiz neure kalterako;
itsas hondoan egon nintekeen
gaur, esate baterako.
Bizitza, esan beharko:
eskerrik asko berriz aukera
bat eman didazulako! (bis)

5)
Jateko zerbait harrapatzeko
ibiltzen naiz ezinean,
supermerkatu atzealdeetan
askotan ahaleginean. (bis)
Gau hotzak ere luzeak dira
kartoi soil baten gainean;
horietara ere ohitu naiz,
aurrera noan heinean.
Itxaropena soinean;
inortxo gabe, ezertxo gabe,
baina libre azkenean. (bis)

6)
Zoritxarrean ezagutu dut
hainbeste jende soraio:
mafioso, apaiz, irakasle txar,
munipa eta zipaio. (bis)
Nire bidea oztopatzeko
egin dute hainbat saio,
baina finean neu naizenari
beti lotuko natzaio.
Esaten dizuet, aio!
Zuen menera bizirauteko
ez nintzen mundura jaio. (bis)