Irunabar, Irungo bertsoaren bilgunea

1)

Gaur eguneko gizarte garen

aiton-amonen garaian

AISIA eta alferkeria

aipatzen ziren jarraian.

Duintasuna, lanetik lortu

beharra zuten usaian.

Gaur zorionez horrelakorik

ez dugu jartzen ezbaian,

baina, zuetan inork ez al du

zalantzarik esanahian?

2)

Existentzia bete batentzat

nork dauka antidotoa?

AISIA ez da beti ikasketa,

kirola edo jokoa.

Eske dituzu, zain, merkatua,

moda eta horoskopoa…

Modu askean aukeratua

behar du, (e)ta gustokoa

eta ez benetan bete nahi diren

ametsentzat oztopoa.

3)

Aipatu ere ez ditut egin

internet eta pantailak!

Nola ukatu teknologiak

sortutako abantailak?

Denbora lapur izanagatik

hain dira saihesten zailak

nere jarrera ikuste hutsak

gorritzen dizkit masailak…

Leiho irekien aitzakiz jartzen

ditu ateetan zarrailak.

4)

Historian inoiz ez dugu izan

gaur beste AISI aukera

baina hainbeste izate hutsa

berez nahikoa ote da?

Begiratua eraman nahi dut

beste ikuspuntu batera

ez dakit beti zuzenena den

haurrekin dugun jarrera;

AISI izatetik marratxo fin bat

dago betebeharrera.

5)

Adibidera jarri edozein

lehendakari edo alkate

oraingo haurrek baino agenda

askeagoa daukate:

Frantsesa, yoga, alemaniera,

Kapoeira, dantza, xake,

igeriketa, zirko, musika,

futbol, pintura, karate …

Ohartu gabe ixten zaienik

ireki adina ate.

6)

Esperientzia izan behar luke

aurrekoei ikasiak:

Ilara txukun batean edo

elkarrekin nahasiak

baratzak berdin eman ditzake

loreak eta sasiak

etorkizuna markatzen badu

ereiten dugun haziak,

aitzakiarik ez, haur hauek dira

gure eskutik haziak.